Er doorheen

Onverwoestbaar
Kille klanken
Zakken als een moddersluier 
Over mij heen

En schamel
In de verre verte
Klinkt de roep van
Het verlangen

Er doorheen
Er doorheen
Er doorheen

Knagend in mijn brein
Verwijten
Slaan genadeloos de liefde neer

Keer op keer
Die drang doorstaan
Hoe gruwelijk krachtig is
Het haten

Hou me vast
Hou me vast
Hou me vast

Diep van binnen
Gloeit de warmte
Niemand voelt zich hier
Alleen

Smeltwater stroomt
Over mijn wangen
Geen modderspat weerstaat
De vloed

Laat het los
Laat het los
Laat het los

– iebie, 22 Oct 2006 – 
© PoetryPleasures.com