Er doorheen
Onverwoestbaar
Kille klanken
Zakken als een moddersluier
Over mij heen
En schamel
In de verre verte
Klinkt de roep van
Het verlangen
Er doorheen
Er doorheen
Er doorheen
Knagend in mijn brein
Verwijten
Slaan genadeloos de liefde neer
Keer op keer
Die drang doorstaan
Hoe gruwelijk krachtig is
Het haten
Hou me vast
Hou me vast
Hou me vast
Diep van binnen
Gloeit de warmte
Niemand voelt zich hier
Alleen
Smeltwater stroomt
Over mijn wangen
Geen modderspat weerstaat
De vloed
Laat het los
Laat het los
Laat het los
– iebie, 22 Oct 2006 –
© PoetryPleasures.com