Zee
Ik weet nog
Hoe we samen
Het duin in klommen
Mijn hand als vanouds
Geklauwd in de jouwe
Onsterfelijk jeugdig
Twee jonge vrouwen
Starend over het water
Naar het leven
Vol kansen en dromen
Zoals jij
Wist ik nog niet
Hoe dadelijk
Achter ons
Het circus
Met net gekapte zeiksnorren
En slijmerige likkebaarden
Ons zonder genade
De oorlog verklaarde
Hoe behendige parasieten
Met witte boorden
Vol wollige woorden
Je angsten bekoorden
Je injecteerden
Met onzichtbaar vergif
Zeker en langzaam
Je gedachten overnamen
Het duin duwt
De zee roept
Het water neemt
Nu zit ik hier
Een zonderling
Nog jong
Toch moe, verslagen
Mijn leven nu al
Achter me gelaten
De ruïne van een luchtkasteel
Een echo van afwezigheid
Ik stamel alleen nog
Zachtjes
Richting het water
Keer op keer
Mam, ik wil niet meer
– iebie, 30 Mar 2015
© PoetryPleasures.com