Twaalf dagen na de operatie durf ik voor het eerst met bewuste aandacht naar de wond te gaan. Tot dit moment was ik bijstaander van een lijf dat de regie heeft in haar eigen overleven. Het enige wat ik kon doen is blind volgen. Nu de pijnstillers mijn lijf uit zijn en ik me meer ontspan, heb ik ook de moed om voorbij de fysieke ongemakken naar mijn lijf te luisteren.